Plat praten over het leven in verzorgingshuis

In verzorgingshuis De Hagen van Vitalis is een expositie geopend voor de bewoners van het complex. Doel van de tentoonstelling is het leven en de manier van praten te laten zien in dit soort huizen.

Bewoner van het verzorgingshuis Theo van Gameren weet hoe het is dat een paar kilometer verderop een ander dialect wordt gesproken. Zelf is hij altijd Strijps blijven spreken. "We hadden het met mijn kleinzoon een keer over dialect. Zo van onder de deur deur." Hij vindt het niet erg dat de dialecten door de jongere generaties minder worden gesproken. "Zij leren op de kleuter- en lagere-school allemaal hun eigen taal." Hiermee bedoelt hij de taal van de jeugd, straattaal.

In een speciaal daarvoor ingerichte kamer in het verzorgingshuis De Hagen in Gestel staat de tentoonstelling 'Miet'. In deze expositie zijn kasten te zien. Wanneer een deurtje van een van de kasten wordt opengemaakt hoor je Miet, een verzonnen personage, vertellen over hoe het is om naar een verzorgingshuis te verhuizen. Zij vertelt haar belevenissen in het plat Eindhovens.

Onderzoek
Onderzoeker Jolien Makkinga heeft twee jaar lang gesprekken gevoerd met bewoners van een verzorgingshuis in Maastricht. Uit haar onderzoek blijkt dat mensen in verzorgingshuizen het prettig vinden om in hun eigen dialect met anderen te kunnen spreken. Volgens de schrijver van de verhalen van Miet, Jacqueline Kerkhof, moeten daarvoor oppassen: "Er zitten twee kanten aan. Het is fijn dat bewoners die hetzelfde dialect spreken goed met elkaar overweg kunnen. Maar mensen die dat niet doen, kunnen daardoor wel worden buitengesloten, dat gebeurt ook."

De expositie gaat ook naar andere plaatsen in het land en daar wordt dan telkens het plaatselijke dialect gesproken door 'Miet'.

Deel dit artikel:

advertentie