Mark schepte hele nacht tonnen slachtafval van A67: 'En die geur...'

Een snelweg vol slachtafval, je zou die tonnen aan rottend vlees maar op moeten ruimen. Mark Groenen (48) uit Aalst-Waalre is een van die mensen. Hij schepte donderdagnacht urenlang tonnen slachtafval van de A67. “Die vrachtwagens zaten helemaal onder, de vangrail, de snelweg, het zat zelfs in de cabine."

Een hele werkdag had hij er al op zitten toen z’n baas donderdag rond zes uur belde. Of hij even naar een ongeluk wilde gaan om de snelweg vrij te maken. Een klus die wel vaker voorkomt voor de kraanmachinist bij Heezen Sloopwerken in Eindhoven. “De ene keer is het een vrachtwagen met parfum of gereedschap. We maken van alles mee, maar dit was wel een heel bijzondere, moet ik zeggen.”

Samen met zo’n vijftig tot zestig mensen stond hij daar op de snelweg, vertelde hij vrijdagochtend tegen Omroep Brabant. Met zijn kraan assisteerde hij de mensen die op de weg met de hand staan te scheppen. “Zo’n grote berg afval kun je niet alleen met de hand doen. Daar heb je grof geschut voor nodig. Af en toe stap je ook uit om met de hand mee te helpen, want je doet het met z’n allen. Die vrachtwagens zaten helemaal onder, de vangrail, de snelweg, het zat zelfs in de cabine, echt smerig.”

'Tja waar ruikt het naar?'

Met zijn grijper heeft hij alles in containers geschept om af te voeren. “Ik heb nog nooit zoveel darmen, levers, magen en zooi bij elkaar gezien. Je pakt het op met de grijper en alles klapt open, in allerlei kleuren. En die geur.... Tja, waar ruikt het naar? Dood vlees? Met mijn neus is in ieder geval niks mis, dat heb ik wel gemerkt." De hele nacht werkten ze door, ze kregen zelfs nog catering. Maar ging er dat wel in? "Broodje ham, knakworst en een soepje erbij. Dat ging prima, als je maar honger genoeg hebt."

"Ik heb vijf luchtverfrissers in m'n vrachtwagen gehangen, maar het hielp niet echt."Tot half zes vrijdagochtend zijn ze met z'n allen bezig geweest om de snelweg helemaal schoon te krijgen. Daarna heeft hij z’n machine weer bij de baas gedropt. Maar niet voordat hij bij een benzinestation wat luchtverfrissers had gehaald. “Ik heb een stuk of vijf van die geurdingen in de cabine gehangen. In de hoop dat het straks lekker naar lavendel ruikt als de volgende erin stapt. Maar toen ik een half uur later m’n tas uit de cabine haalde, rook ik daar nog niks van.”

Nieuw paar schoenen

De wagen ging ook nog door de wasstraat, want ook daar waren nog de nodige resten op te vinden volgens Mark. "Zelf ben ik onder de douche gesprongen op het werk, heb een nieuwe jas gepakt en een nieuw paar schoenen, want daar kon ik niks meer mee.” Buiten al die ranzigheid heeft Mark ook kunnen lachen die nacht. "We vonden het ergens ook wel grappig allemaal. Normaal gesproken zijn er bij zulke ongevallen vaak gewonden of erger. Dat was nu niet het geval, dat hielp ook wel mee."