Kinderboeken in stad: dochters checken

Twee kinderboeken over de geschiedenis van Eindhoven: Muizen in de buizen en Het geheime schilderij. Ze zijn uitgebracht in de Kinderboekenweek, die zondag afloopt.

Schrijver en Eindhovenaar Hessel Rippe is verantwoordelijk voor de tekst van het boek over de Witte Dame (Muizen in de buizen). "Het is een ode aan Philips-medewerkers. Zonder hen was deze stad er niet geweest", vertelt de schrijver trots terwijl hij naar het boek in z'n handen kijkt.

Eva Oyevaar

Het verhaal
Het boek voor kinderen tussen de negen en de twaalf gaat over de oude Philips-fabriek in de Witte Dame. Twee kinderen ontdekken via de buizen aan het plafond mevrouw De Wit en meneer De Bruin. Die twee kunnen de hulp van de kinderen goed gebruiken.

Illustraties
Het boek is aangevuld met tekeningen van de hand van Eva Oyevaar. Ze is in januari van dit jaar afgestudeerd aan de Design Academy in... de Witte Dame, het gebouw waar het verhaal zich afspeelt. "Als je hier op school komt zit je 12 uur per dag op school. De mensen hier worden je familie en ik ken het pand erg goed. Dus het is een enorme eer om de tekeningen te maken", straalt ze.

Als Oyevaar voor het eerst met de schrijver om tafel gaat, dan zegt ze dat het trappenhuis een rol moet krijgen in het verhaal. "Die trap moest erin. En gelukkig had Hessel dat idee ook", vertelt ze. In de jaren '20 ontwerpt de architect van De Witte Dame een mannen- en een vrouwentrap, onder druk van de kerk. Medewerkers van de gloeilampenfabriek lopen op die manier gescheiden naar hun afdelingen. Tegenwoordig is dat natuurlijk niet meer aan de orde, maar design-studenten lopen er nog dagelijks overheen.

Eva Oyevaar

Rippe wil met het boek kinderen vooral meegeven dat ze altijd nieuwsgierig moeten blijven. Niet geheel toevallig heeft hijzelf een journalistieke achtergrond. De schrijver heeft de hulp ingeroepen van twee bijzondere eindredacteuren: zijn dochters. "Toen ik mijn dochters het boek liet lezen, begonnen ze meteen te strepen. Ik kreeg een stapel papier met rode strepen terug. Alle moeilijke woorden en saaie stukken werden geschrapt."

Uiteindelijk is de schrijver blij met het resultaat en vindt hij dat er een echt kinderboek ligt. "En dus geen volwassen boek, geschreven voor kinderen."