Geen marathon? Dan organiseert Jan er zelf wel één

Eindhovenaar Jan Galema heeft de officiële marathon van Eindhoven niet nodig om 'm tóch te lopen. Omdat de échte vanwege corona werd afgelast, besloot Galema - 74 jaar oud inmiddels - er zélf maar een uit te zetten.

In gezelschap van meelopende supporters uit familie- en vriendenkring, legde hij zondag een parcours van ruim 21 kilometer af en zamelde daarmee bovendien nog eens 900 euro in voor een goed doel.

Jan Galema is een geoefend afstandsloper. Maar liefst negen keer nam hij deel aan een halve marathon. Maar die waren altijd met publiek en op een afgezet parcours, waar je lekker kunt doorlopen, niet gehinderd door kruisend verkeer, stoplichten en ander oponthoud. Het vooruitzicht om daar bij een zelf geplande halve marathon wel op te stuiten, weerhield Galema er niet van zijn plan door te zetten. Er viel namelijk nog een mooi extra doel te halen: geld inzamelen voor de kankerbestrijding (KWF), een ziekte die Jan zelf ook ooit trof.

Droog
Met een stevig bord pasta achter de kiezen en vele tientallen trainingskilometers in de benen, begon Jan zondagmiddag klokslag 14 uur aan zijn ronde, die vanuit Woensel, via Tongelre (‘t Hofke), het centrum, Lijmbeek en de Achtse Barrier voerde. Het voorspelde slechte weer liet hem vooraf koud: “Dan ga ik wel schuilen, als het hagelt of stormt”, klonk het nuchter. Zover kwam het niet. Op wat miezer na, hield het weer zich rustig. Alleen Jans voorhoofd hield het niet droog.

Estafette
Galema had de thuisadressen van familie en vrienden in zijn route opgenomen. Die liepen beurtelings in estafette-vorm met hem mee. “Hopelijk geven we hem hiermee vleugels’, blikte schoondochter Amber vooruit. Moed inspreken leek haar niet nodig. “Dat leidt alleen maar af. Puur het gezelschap is voor hem al genoeg om ‘m de moed er in te houden.” Zo had Jan het ook achteraf ervaren: “Dat heeft me echt geholpen. Je komt altijd op zo’n tocht momenten tegen dat het pijn begint te doen. Dat had ik nu op 13 kilometer. Maar met deze steun, voelde ik dat eigenlijk niet.”

Verkeerd gelopen
Moe maar voldaan en onder luid applaus van de buurt, kwam Jan uiteindelijk na ruim 2,5 uur over de streep, voor zijn huis in de Liviuslaan. Hij had ervan genoten, sprak hij, nog nahijgend. “Ik ben wel nog ergens verkeerd gelopen. Maar dat hadden we gelukkig snel genoeg door. Daardoor is het iets langer geworden dan die halve marathon.” Vrouw Marianne, die de hele tocht achter manlief was aangefietst, was natuurlijk vol trots na afloop: “Een dag met een gouden randje, met al die familie en vrienden erbij.”

Opmerkingen? Mail ons!