Gedetineerden winnen vertrouwen asielhond terug

Forensische kliniek De Woenselse Poort gaat zeker drie jaar langer door met het project 'Dutch Cell Dogs', dat de eigen cliënten koppelt aan moeilijk plaatsbare asielhonden. Hun vaak vergelijkbare verleden - getekend door verwaarlozing en mishandeling - schept een vertrouwensband die de honden nooit via anderen zouden ervaren.

Ze luistert naar de naam 'Mira'. Van het type Amerikaanse Stafford. Twaalf jaar oud is ze. Op het eerste gezicht een lief beest, vol energie dat zich graag laat uitdagen. Maar Mira draagt een 'rugzakje' met zich mee: een verleden getekend door verwaarlozing, mishandeling of ander geweld. Wat precies, is niet bekend. Maar de gevolgen ervan zijn duidelijk merkbaar, zodra je haar benadert. Vooral als die persoon een man is. Dan deinst Mira schuchter terug, als teken dat ze de boel niet vertrouwt. Dat 'rugzakje' maakt het voor het asiel waarin ze verblijft lastig om haar te herplaatsen. Want wie begint er aan zo'n hond, waar een 'ruw' randje aan zit of kán zitten?

Lotgenoten

Stichting Dutch Cell Dogs ontfermt zich al twaalf jaar over dit soort honden en vond een opvallende bondgenoot om het vertrouwen in de mens bij de honden terug te winnen: gedetineerden. Niet de eerste aan wie je denkt als het aankomt op 'betrouwbaarheid'. Maar wel de 'lotgenoot' in wie de hond zich herkent, zo stelt Marlies de Bats van Dutch Cell Dogs. "Ze weten beiden wat het is om opgesloten te zijn en begrijpen elkaar beter. Dat schept een band, die zeker voor die honden nodig is om het vertrouwen terug te winnen." Ook directeur Gertrude Graumans van de Eindhovens forensische kliniek De Woenselse Poort ziet grote voordelen bij de koppeling van haar clienten met de asielhonden. "Beide hebben vaak te maken gehad met verwaarlozing of mishandeling. Dat maakt dat ze onderling iets kunnen opbouwen, wat je met andere mensen nooit voor elkaar zou krijgen."

Vertrouwen

Dat de methode van Dutch Cell Dogs aanslaat, blijkt uit de cijfers: maar liefst 97 procent van de deelnemende honden vond na een traject met de gedetineerden uiteindelijk een nieuw baasje. Voor De Woenselse Poort een van de redenen om nog eens minstens drie jaar met het project door te gaan. 'Ook onze cliënten varen er wel bij. Het helpt ze om vertrouwen terug te geven, wat ze ook bij hun terugkeer in de samenleving nodig hebben." De honden houden, zit er voor de cliënten van de Woenselse Poort helaas niet in. "Dat zou met 250 cliënten wel ingewikkeld worden", lacht Graumans. "Bovendien zijn deze mensen vaak nog niet in staat om zo'n verantwoordelijkheid te dragen."

Opmerkingen? Mail ons!